این حالِ عجب چیست؟ دَمی هست و دَمی نیست

                                  بر مصطبه ی سینـه غَمی هست و غَمی نیست

دلـــــــدار دل از مــا بِـرُبـــــود و گِـــــرِهی زد

                                  بر طُـرّه ی زلفش که خَمی هست و خَمی نیست

دل مــویـه کُنــــان در گِـــــروِ مــویِ پریشـــان

                                  بـا اشـک مـقـــدّر که کَمـی هست و کَمی نیست

در چــــــاهِ زنخـــدان چه کنـــد یوسفِ مجروح

                                  در فصـلِ زمستان که زَمـی هست و زَمی نیست

خشکیــده لــبِ غُنچــه ی مهتــاب در این چـاه

                                  در چشمه ی چشمی که نَمی هست و نَمی نیست

خورشیــد بــه شمشیــــر بِبُــــرَّد سرِ جمشیــد

                                  در جــامِ جهانبین که جَمی هست و جَمی نیست

واحــــــد رَسَـــنِ آهــوی دل را چو رهـــا کرد

                                  انگـــار نـه انگــــار رَمی هست و رَمی نیست