درود بر سرکار عالی
تلاش تان برای ارائه ی جستاری خاص ( گرچه تکرار شده) قابل تقدیر است و به سهم خویش از شما سپاسگزارم.
اما ... دین و اسطوره یک ساحت ندارند. اسطوره، امری فراواقعی است که بیش تر، زاییده فرهنگ عرفی و عمومی است و دارای جهانی است که آرمان ها، آرزوها، بیم ها و امیدها و... مردمان را ( در حوزه های جغرافیایی گوناگون ) بازتاب می دهد. گر چه که اسطوره های ملل، با سیراب شدن از فرهنگ ملی کشور و ملتی که از آن برآمده اند، تفاوت های شگرفی در نگرش و بینش و عملکرد دارند ( بخشی از این تفاوت در کتاب ارزنده ی "مازهای راز " نوشته ی استاد کزازی قابل مشاهده است. )
اما دین یک حقیقت است که برای سامان بخشیدن به جهان واقعیت نازل شده است تا ما ( انسان ها ) را به جهان حقیقت رهنمون شود.
دیگر آنکه شما باید به تفاوت جدی اسطوره و اسوه توجه بفرمایید. یکی انگاشتن اسطوره و اسوه، نه تنها شما را در جستارتان به افق درست راه نمی برد، بلکه می تواند برخلاف جهان معنایی که در ذهن داشته و بر آن بنیاد به نوشتن پرداخته اید، عمل کند و به همان معنا آسیب بزند.
دوباره تلاش تان را تحسین می کنم و برای شما در مسیر نوشتن در باره ی موضوع های مهم، آرزوی موفقیت می کنم.