یاهو....
درودبرجناب موسوی بزرگوار
...
باتوجه به آشنایی وشناخت سالیان گذشته وحالم ازشاعراین اثروبحث ها وتبادل نظراتی که حقیقی و مجازی باایشان بارهاصورت گرفته تاییدعمق نگاه ظریف بین و ژرف اندیش وی دررابطه بادین ومسائل بسیارمهم اطراف ان ومباحث مربوط بربنده پوشیده نیست که پرواضح است .شاعرهمواره برمبنای دین و دین پژوهی با نگاهی روزتر به دلیل القای آسیب شناسی و درک وفهم آن برفرهنگ روز تلاش کرده اند وبه جرئت می توان گفت دراکثر موارد موفق عمل کرده اند.ازآن جمله است اثراتی که درقالب شعر ارائه داده و می دهند.
پارادوکس شاعرانه می تواند به وارونگی بیانجامد وارونگی نمودی ست از واسازی.وقتی که روال مرسوم شکل مالوف مواجه شدن با رویدادی ست،تکرار به کسالت مخاطب می انجامد پس باید بدیلی که مبتنی بربداعت باشد را آزمود.این همان کار شاعرانه است.فعلی که از شاعر سر میزند یعنی همان برساخت زبان و بیان به نحوی که ملهم از واقعیت یا واقعه ای بوده است.
کمی از پارادایم و الگوهای کلان فاصله میگیرم و گفته ها را در شعر جناب موسوی موافق سازی می کنم.عطش فرات همان مصداقی ست که می تواند موید بدیل مورد نظر با در نظر گرفتن بداعت در گفتار باشد.
تلاقی چشم و نگاه در دو مصرع اول به ارجاعاتی چون آسمان و زمین بازمیگردند اما این نگاه شاعرانه و استعارات و تشبیهات کاربست شده در آن سعی در تقدم مفهوم بر ذات را دارند .باید از این دو مصرع عبور کرد تا به مقدمه ی مصرع چهارم که همان مصرع سوم است رسید.مصرع چهارم همان برساخت مفهوم پارادوکس شاعرانه است که با مفصل بندی سطر های قبلی به منظور شاعر و نقطه ی ثقل و آژیدن شاعر رسیده است.سطری که در آن اغراق شاعرانه به زیبایی ،محل میل/خواست را معاوضه می کند و با بیان و شاکله دادن به اندام فرات ،آن را در محل میل/خواهش قرار می دهد تا مقصود شاعرانه بتواند با لب آب و تشنه بودنش به دستها فرصت خودنمایی و فربه شدن بیابد.نباید از لبی که برای آب برشمرده شده و با جناسی که بین لب آب و لب در معنای اندام نوشنده در نظر شاعر بوده و در اکمل وجهی بیان شده غفلت کرد.نگاهی ژرف رامیبینم که مراعات النظیری ازجنس همان سادگی را می بیند اما بافکر وطرح ریزی قبلی..

بغض میشوم وقلم را می گذارم:
لب های فرات تشنه ی دستت بود

درودواجربرقلم شاعر

سلام خیلی خوب بود
موفق باشید ان شاالله

درود براستاد عزیزم

لب های فرات تشنه ی دستت بود.
سلام و درود
جناب موسوی گرامی.
اجرتان با حضرت ابا عبد الله.(ع)

سلام...

عالی بود استاد.

سلام و درود جناب موسوی ارجمند

با سلام و درود فراوان
شاد و مفتخرم به دیدار مجدد
حق نگهدارتان باد

درود و اجرتان با سقای کربلا.

زد خنده فرات کز کفش کام گرفت
نزذیک لبش رفته و آرام گرفت
گفتا که زنم بوسه به لبهاش کنون
برگشت به شط ز غصه سرسام گرفت

لب های فرات تشنه ی دستت بود


درود جناب موسوی گرامی

اجرتان با صاحب اثر .... عالی بود

درود بر استاد گرانقدر
سروده تان زیباست
همواره مانا باشید و نویسا

درود
رباعی زیبا و بیاد ماندنی ای است . مأجور باشید

سلام استاد
بسیار زیبا بود استفاده کردم.
.
لب های فرات تشنه ی دستت بود