به پسر آفتاب (ع)
 
این جوان کیست ؛ مثل ِ پیغمبر ، ماه از چشم هاش می بارد؟!
آسمان در شگفت از رویَش ، آفتاب از صداش می بارد
 
سوره ی نور باز نازل شد؟ یا که « وَالشّمس » ، یا که « وَالنّجم » است؟
این چه رازی ست ؛ « آیةُ الکرسی » از سر و دست و پاش می بارد؟!
 
کاش برگردد از تب ِ میدان ، بی قرارش شدند آهوها
از لب ِ کوه و دشت و دریا وُ ... از لب ِ عشق کاش می بارد!
 
این جوان کیست ؛ هر چه آینه است آیه ی عاشقانه ی دل ِ اوست؟
سوره ی آسمانی ِ اخلاص از صفا و وفاش می بارد
 
از تمام ِ صنوبران که سر است ، حضرت ِ آفتاب را پسر است
مثل باد صباست ؛ در گذر است ، آسمان در عزاش می بارد
 
سر ِ پیغمبر است بر نیزه ، یا علی اکبر است بر نیزه؟!
شعر ِ ناب ِ تر است بر نیزه ، عشق از واژه هاش می بارد
 
 
محمدرضاسليمي
http://chardivarieejbari.blogfa.com/