چکه

چکه 

چکید

از چشم

از مشک

از تن چاک چاک

عباس آب شد

وقتی که شرم

از پیشانی اش

چکه

چکه

چکید

(حماسه ی حسینی)

صداها درهم می شوند 

 گوش هایم زنگ می زنند

کدام هیات با شکوه تراست

کدام دسته درازتر

موسیقی کدام مرثیه

ورد زبان ها شده است و

قیمه ی کدام تکیه

چرب تر

طبل ها

بزرگ تر شده اند و

گوش ها 

سنگین تر 

دسته ها می گذرند 

مانکن های سرخ و سیاه

به تماشا ایستاده اند

دلم گرفته است

می خواهم به خانه برگردم

تا یکبار دیگر

"حماسه ی حسینی " را

مرور کنم