یک شب اگر مست و خرابم کنی
دســــت بــــرآری و شــرابم کنی
بوســــــه ی مستانـه نثــــارت کنم
خنــــده شوی کشـــفِ حجابم کنی
ســـایه ی ابرو مکشان هر طرف
بَــرف شـــدم ، حیـف که آبم کنی
دســت به زلفــت مَبَـر ای ماهرو
دام نهـــی ، چنـــگ و رَبابم کنی
برلب و دندان که شِـکر می بَری
شــاهــــدِ شیـــریــن و گُلابم کنی
مَهـــوَشـــی و ماه به محـرابِ تو
سجــده کُنَـــد ، پُر تب و تابم کنی
زنــده شَــــوم در چمـــنِ روی تو
گـــرچه کنـــون مُرده حسابم کنی
پُر کنــــی این جام از آب حیــات
گر نکنــــی ، مـــاتِ سـرابم کنی
دیـرَکِ خیمـــــه به دلـــم کوفتــی
نیــــزه ی غمــــزه به حُبــابم کنی
خــونِ دل از هـر مُـژه پالـوده ای
دامــــنِ تـر ، گـــوهــرِ نــابم کنی
شــــانه به گیســوی سیـاهـت زنم
نـاز کنــی ، قَهـــر و جــوابم کنی
چهـره مَیَفروز به هر صبح وشام
شعلـــه شَـوَد شعـــر و کبـابم کنی
دفتــــرِ ایّـــام به ســـر می رسَــد
مشـــــق نمایــــی و کتـــــابم کنی
واحــــــدِ آشُفتـــه به خـوابت ندید
بینَـــد ! اگر ســـر زده خوابم کنی