امشــب تمـام قصـه هـا را مختصر کن 

تنها روایت قصه ی خوف و خطر کن 

تا قاف راهی کـن مـرا سـودایی عشق 

حتـی مـرا در انتـها بـی بـال و پـر کن
 

در آتـش افــتــادم ولـی پــروا نــدارم 

تا پر بســوزم شــعله ها را بیشتر کن 

هرچــند بـی تابم ، تو نازت را بیافزا

این تشـنه را آواره ی کوه و کمر کن 

امشب قسم خوردم شرابت را بنوشم 

جام مرا صـد بـارِ دیـگر هم دَمَر کن 

این هـفتمیـن بـار اســـت دنبال سرابم 

پیش صفایت رازِ سعی ام را سَمر کن 

در آسـمانت مـاه عشــقم می درخشد 

یا باورم کـن ، یا شبـی شق القمر کن