آشفته ام امشب من از کابوس می ترسم
از خواب های عهد دقیانوس می ترسم

دیگر میان زنده ها جایی برایم نیست
دفنم کنید از ناله ی ناقوس می ترسم

تکلیف شب را با صدای شمع روشن کن
پروانه ام کم سو شود فانوس می ترسم

پارو بزن این چند روز مانده از من را
ای ناخدا از موج اقیانوس می ترسم

سی سال جور عشق بازی را کشیدم من
هندوستانم گرچه از طاووس می ترسم

از بس هوای چشم های من شمالی شد
از رشت از بابلسر و چالوس می ترسم

ترسم مرا از آستان تو جدا سازند
چون زائری جامانده از پابوس می ترسم

گفتی شکیبا باش از این هم شکیباتر؟
از اینکه صبرم را کنی مأیوس می ترسم

شكيبا غفاريان