دلشوره میگیرم نگاهت را نگیر از من
خورشید باش و پس بگیر این زمهریر از من

دریا و جنگل با خودت سوغات آوردی
انگار میدانی چه میگیرد کویر از من!

گفتی بیایم آن طرف ها، جاده می لغزد
حتی فراری میشود هر چه مسیر از من

دیدار ما آنسوی بیداری بعد از ظهر
لایِ درختان بلوطی دل بگیر از من

لبریز احساسی؛ شروع عاشقی از تو
انکارِ پر از اشتیاقِ سر به زیر از من

باشد قبول امّا به جانِ بید مجنون ها
تا عمر دارم سرپناهت را نگیر از من!

مرضیه عاطفی/ سمنان