من زنده ام در گور هم ، وقتی تو باشی
آغشته با کافور هم ، وقتی تو باشی

بگذار باشم در بر  ِ خروارها خاک
مابین مارومور هم ، وقتی تو باشی

حتی بگو در قبر و بر سنگ مزارم
هرگز نبارد نور هم ، وقتی تو باشی

مأنوس خواهم شد برای زنده ماندن
با تیزیِ ساتور هم ، وقتی تو باشی

ترسی ندارم از نگاه کوچه بازار
یا حرف های زور هم ، وقتی تو باشی

من غرق هستم در تو ای دریا مهم نیست
زندانیِ در تور هم ... وقتی تو باشی

من حاضرم باشم برای با تو بودن
تبعید جایی دور هم ، وقتی تو باشی

تا وصل تو ممکن شود من جور هستم
با وصله ی ناجور هم ، وقتی تو باشی

من می سرایم کوه نور و طور سینا
با این زبان کور هم ، وقتی تو باشی

 شكيبا غفاريان