سلام و عرض ادب
شعر خوبی است احساستان را خوب قلمی می كنيد اما منسجم نيست. تصاوير شعری بايد اقناع كننده و در راستای اثبات موضوع باشد.
دو نمونه: پدافند احتياط + لنگی پای دل، و دست فريبنده + پنجه! ی خرچنگ! در مورد اول به جای لنگ، مجروح يا زخمی و ... متناسب است (پدافند، جنگ و دعوا را تداعی می كند می گويند پايش مثلاً در جنگ مجروح شد نه لنگ شد! اين دومی جد نيست و بيشتر از مقوله ی دست انداختن است). در مورد دوم هم بايد توجه كرد كه چنگال خرچنگ هيچ تناسبی با فريبكاری ندارد بل كه خرچنگ با آن ظاهر زمخت و آن چنگال ها كاملاً هم رو بازی می كند و فريبی در كارش نيست مثلاً بر خلاف مار كه ظاهرش نرم و لطيف اما سمش كشنده است! ليّن مَسّها، قاتل سَمّها.
ضمناً بد نيست به استاد بهمنی هم اشاره یی می كرديد.
يا علی (ع)

سلام
غزلی شیوابود
ولی کاش به نام شاعر این مصراع اشاره می کردید وآن را در داخل گیومه قرار می دادید

گاهی دلم برای خودم تنگ می شود
که اتفاقأ نام یکی از کتاب هایشان است

اگرچه من متولد شدم همين ديروز
دلم براي خودم تنگ مي‌شود گاهي
سلام اخوی
اعیاد بر شما مبارک

سلام بر همه اساتید و دوستان
در مورد این غزل که سروده سال های گذشته بنده است باید عرض کنم که این غزل در جشنواره مهرگان به خود جناب استاد بهمنی از جانب بنده تقدیم شد و ایشان در جریان آن قرار گرفتند و البته غزل ایشان اینگونه بود که:
گاهی دلم برای خودم تنگ می شود
که البته توصیه دوستان بسیار متین بود و چون بنده در سال های پیش در پست این شعر وبلاگم قید کردم که این غزل با تاثیر از استاد بهمنی بوده است دیگر بدان اشاره نشد
.............
از نقد بسیار خوب جناب وثوقی متشکرم و چشم گفته و می پذیرم.
یا علی

سلام .
جناب نادری طاهری .
زیبا مثل همیشه موفق باشید .
( یاد استاد بهمنی گرامی باد ).
دلم براي خودم تنگ مي‌شود گاهي
و اين زمانه چه دلسنگ مي‌شود گاهي

درود بر شما
خوب است