شبي با جنون گريه كرديم  همراه هم
نشستيم و خون گريه كرديم همره هم

نشستيم و از درد گفتيم وشب سرد بود
و از زخم نامرد گفتيم و شب سرد بود

به جز زخم هايي كه بسيار خورديم، نيست
به هركس كه دست رفاقت سپرديم، نيست

به هر شانه اي تكيه داديم، ديوار شد
و هر بوسه اي بوسه اي بوسه اي مار شد

نشستيم و خون گريه كرديم و باران گرفت
و هر درد دلمرده از اشكمان جان گرفت

كسي با تمناي خنجر بغل كردمان
نه با آسمان،پشت صد در بغل كردمان!

كسي "هيـــــــــس" گفت و گلوي صدا را فشرد
و با تيغ ديوانه اش دست ما را فشرد
.
ببين خسته ام خسته ام يار باش و بمان
براي سر خسته ديوار باش و بمان

بيا شانه ام پر غرور تو شد، گريه كن
دلم سنگ شد تا صبور تو شد گريه كن
.
.
.
شبي با جنون غم كهنه آميختيم
و با گريه ديوار چين را فرو ريختيم