این روزها , داری فقط کم میگذاری
هِی درد , روی دردِ آدم میگذاری
پسلرزه های غم , درونم را فرو ریخت
شاید هنوزم , گردنِ بَم میگذاری!!
غم را , درون هر غزل فریاد کردم
در جای غم خوردن , چرا غم میگذاری
شُد تازه زخم کهنه ام , یک بار دیگر
اینگونه روی زخم , مرهَم میگذاری؟
چشمی که روزی عاشق شعر و غزل بود
حالا بروی شعر من , هَم میگذاری!!؟
شاید جوابت هست , سربالا دوباره
تا کِی مرا غمگین و درهَم میگذاری؟
بی معرفت بازیِ تو , دیگر مهم نیست
وقتی بروی گونه ام نَم میگذاری
موضوعات :
تاریخ ارسال :
1392/7/4 در ساعت : 13:25:39
| تعداد مشاهده این شعر :
728
متن های ارسالی برای "نقد" توسط دارنده دفتر شعر قابل مشاهده و تایید نخواهد بود و تنها توسط مسئول بخش نقدها بررسی و تایید خواهند شد. در صورتی که میخواهید نظری را خصوصی برای صاحب اثر ارسال کنید از بخش نظرات استفاده بفرمایید.