شهر
همه جــا زیــر آه و آتــش و خــون ، همــه جــا زیـــر نــاله و شیــون
این طرف زخـم هـای کاری مــرد ، آن طــرف دسـت های خــالی زن
شهــر مـانند مــاه در بـُنِ چـــاه ، خــانه هــــا بـــی چـــراغ بـــی درگاه
کـوچـه هـا هــم بـدون خاطـرخــواه ، خاطـراتـی بـدون غسـل و کفـن !
پشـت سـر تــا دلــت بگیــرد گــرگ ، پیش رو تــا دلــت بفهمـد مــرگ
پشـت و رو بـاد می وزد بر برگ ، کـار سختی اسـت رانـدن دشمن---
حــاجـی و سیـــد و بـــرادرهــا ! ، آمــدند از جنـــوب شـــرقی شهــر
جــاده هــا را ســـدی بــزرگ شـدند ، تــک و تنهــا ، ولـی دلـی روشن
بی خبــر در غـــروب شهریــور ، نــاگهان ریخــت آه و آتــش و شــر
همـه در شهــر پشــت یــک سنگــر ، جنگ شد ، جنگِ عشق با آهن!
آسمــان بــــر ســـر زمیــن افتـــاد ، تـــن خـــورشید روی میـــن افتــاد
از لـــب مـــاه نقطــه چیــن افتــاد! ، پـــر نــــزد کبـــک بعـــد آویشــن
صــادق و ناصــر و رضــا مُردند ، نــه که مُـردند ، نـه ...شهید شدند
مثــل اینکه نبــود آزادی ، سهـــم تــــو شهـــر گـُــل ، عـــروس وطـن
فکــر تسلیم زهــر می پاشید ، در فضــای بـــه غـــم نشسته ی شهـــر
در همیــن لحظه یــک نفــر بــا خشـم ، بــا همــان عینک سیاه خَفن!!
گــُر گــرفت و بلنـــد شـــد از جـــا ، گــُر گــرفت و بلنــد زد فریــاد:
" کا دَمِت گـرم ، ایچو شهرِ مونه ، مَگه از روی نعشِ مو رد شَن!! "
تاریخ ارسال :
1392/7/1 در ساعت : 18:43:51
| تعداد مشاهده این شعر :
1145
متن های ارسالی برای "نقد" توسط دارنده دفتر شعر قابل مشاهده و تایید نخواهد بود و تنها توسط مسئول بخش نقدها بررسی و تایید خواهند شد. در صورتی که میخواهید نظری را خصوصی برای صاحب اثر ارسال کنید از بخش نظرات استفاده بفرمایید.