ای ناگهان ظهور کبوتر در آسمان
ای آشنای گمشده ناشناسمان
ای دامنت همیشه پر از ابرهای خیس
پژمرد بی حضور تو گل های یاسمان
هفت آسمان ستاره فرو میچکند سر
یک آینه تو باشی اگر انعکاسمان
در امتداد پاک کدامین سپیده ای ؟
ما مانده ایم و نیمه شب التماسمان
می ترسم اینکه سخت فراموشتان کنند
قوم همیشه شب زده ناسپاسمان
فردا بیا و حسرت ما را بهانه کن
پایان بده به غربت مرگ و هراسمان
موضوعات :
تاریخ ارسال :
1390/4/25 در ساعت : 14:11:14
| تعداد مشاهده این شعر :
1439
متن های ارسالی برای "نقد" توسط دارنده دفتر شعر قابل مشاهده و تایید نخواهد بود و تنها توسط مسئول بخش نقدها بررسی و تایید خواهند شد. در صورتی که میخواهید نظری را خصوصی برای صاحب اثر ارسال کنید از بخش نظرات استفاده بفرمایید.