درود بر تبلور محبت وادب.لذت بردم .ماکه چشمه های خیالمان خشکیده

سلام آقای نجف آبادی
اثر خوبی بود
مانا باشید

درود بسیار استاد ارجمند
از اینکه باز زیبا سروده ای از شما میخوانم خرسندم
نویسا بمانید

سلام استاد..

خواندم و آموختم.احسنت.

درود
این مصرع { رفت عمر و کس ندید که خود را بدست خویش } باید اینگونه خوانده شود : { رفتُمر و کس ندید که خود را بدست خویش } یعتی با حذف حرف عین از اول کلمه ی { عمر } و نیز این مصرع : { خود را در عمق واقـعه هـا سیر کرده ایم} باید اینگونه خوانده شود : { خود را دَرُمق واقـعه هـا سیر کرده ایم } باز هم با حذف حرف عین از اول کلمه ی { عمق } و این کار ناروا است .

سلام استاد
درود بر طبع لطیفتان
یاعلی(ع)مدد...

با سلام مجدد
عزیز جان برادر ، اگر شاعری اینچنین بسراید:
{بر سر نهاده کاجی اگر تاج از آب ها
از ما گرفتـــــه اند بسی باج عذاب ها}
که به ناچار«باج عذاب ها»،بایستی «باجَ ذاب ها»
تلفظ شود، شنونده چه برداشتی خواهد داشت؟؟؟ با وجود اینکه عروض شنیداری است و نه نوشتاری به خواننده میگوید باید سروده ی مرا از روی کاغذ بخوانی تا بفهمی ؟؟؟؟
عجیب است بلائی که بعضی دوستان جوان بر سر
«حرف عین» می آورند بر سر همزه ی کلماتی از قبیل «ایادی»، «أیدی» و «آبا الفضل» و «ألَست» نمی شود آورد!!! حتما شعر {با مــا نکـرده اند مـدارا عذاب ها} اینجانب را با توضیحاتی که در ذیل آن آمده است به آدرس http://irafta.com/showtext.aspx?id=3472 بخوانید آنگاه خود به قضاوت بپردازید

گــــفتی تو ای عـــزیز ، چـــرا دیــر کــرده ایم
ما را ببخــــش جـای بدی گــــیر کرده ایم

در وعــده گــاه حــسن تــو ای رونق قــــریب
خــــود نیــز واقـــفیم کـه تاخــیر کرده ایم



شعرتان صميمي و زيباست .