جانم فدای طلعت آن  پیر می فروش

آن باده ریز خانه مستان باده نوش
 

مُلک و مَلک به زیر عبایش پناه گیر

عالم به غمزه خم ابروش در خروش
 

بال شکسته دوجهان راست دست او

شه پر ، پناه گاه ، علمدار ، عیب پوش
 

هر آنکه در ره او نیست مبتلا

گوئید دم فرو برد و از سخن خموش
 

مستان عالمند ملازم به درگهش

چون صاعقه است هرسخنش تا کند سروش
 

رندان قدح بدست ، به درش ناز می کشند

آباد می کند دل ما را جمال و روش
 

یوسف به بند می کشد او با نگاه ناز

مجنون به یوق می برد او با شمیم و بوش
 

لیلی به غمزه نگهش می رود ز حال

عالم رود ز حد کمالات او زهوش
 

آقای آب و آینه و ماه و اطلسی

صاحب لسان و منقبت و فوق هر سروش
 

مانند نوح ، کشتی جان راست ناخدا

همچون خلیل ، آتش عالم کند خموش
 

آقای آفتاب و ولی قدح به دست

بر خستگان راه طریقت قدح بنوش
 

بر سنگ قبر من بنگارید این سخن

هذا قتیل خامنه ای ، پیر می فروش