سلام بر استاد ایزدی گنابادی بزرگوار
قصدم از استفاده‌ی این قوافی فقط ایجاد طنز بوده است و نه ‏هیچ چیز دیگر. دوست داشتم خواننده‌ی غیرحرفه‌یی تنها با ‏موسیقی این کلمات "درگیر" شود؛ درست عین یک آهنگ ‏بی‌کلام، و مخاطب خاص هم ـ که از قضا حضرتعالی یکی از ‏آن‌ها هستید ـ با آن منظور دیگر، که اصلاً هم شوخی نیست ‏به آن معتقدم و پافشاری هم دارم، ارتباط برقرار کند. بنده اگر ‏علاقه‌یی ـ غیر از طنز ـ به این قبیل واژگان مرده داشتم که در ‏کارهای آزاد ـ که بعضی دوستان به تسامح سپید می‌گویند ـ ‏هم فراوان استفاده می‌کردم.
اما درباره‌ی نقد خوب ‏حضرتعالی، با این توضیحی که دادم روشن می‌شود که ظاهراً ‏در بخش اول هدف‌ام ـ آن ارتباط بی‌کلام و صرفاً موسیقیایی با ‏مخاطب غیرحرفه‌یی ـ موفق نبوده‌ام. این دانسته را مدیون ‏شمایم و به‌خاطرش پیوسته قدردان. نقدِ فرهیخته و ‏بی‌تعارف، زودتر از هر مسیر دیگری "آدم" را به مقصد ‏می‌رساند. باید بارها و بارها از شما سپاسگزار باشم و ‏هستم. درود بر شما.‏

سلام بر شاعر محترم جناب وثوقی
با عرض معذرت فقط یک نکته خدمت شاعر محترم عرض کنم
به نظر می رسد که شاعر این شعر با مخاطب پیمانی نا نوشته بسته است که مخاطب در دایره واژگانش بعضی از اصطلاحات این شعر موجود و تحلیل شده باشد در صورتیکه هر گز مخاطب متعهد به انجام چنین تبانی با شاعر نیست
جناب وثوقی حقیر از دوستداران شعر های ازاد شما هستم ونکته ای را خدمت حضرت عالی صادقانه عرض کنم و ان این است که شعر و مخاطب به مانند بر ق و برق گرفته است و به محض خوانش شعر باید تمام وجود مخاطب را در بر گیرد و هیچ مانعی از قبیل دشواری در واژه اسمان ریسمان بافی های خارج از فهم عمومی مخاطب در شعر نباید یافت شود البته حقیر اعتقاد دارم البته حتما کسی با اشعار سطحی و مبتذل که عمقی ندارند موافق نیست هر شعری باید در حداقل چهار تهاجم اساسی به روح و جان مخاطب داشته باشد که هر مخاطبی نسبت به درک خود باید به ترتیب این تهاجم های چهار گانه را دریابد
مرحله اول درک ساده ساختار نحوی شاعرانه شعر است شعری را از خود حضرت عالی مثال می زنم پالایشگاه خون / اسایشگاه خون /سجده دراز سودابه و /یورتمه ی حلزون /این شعر اگر پیش روی مخاطب بی سوادی چون حقیر هم قرار گیرد از ساختار نحوی و زبانی آن متاثر می شود و اگر در همین مرحله هم مخاطب متوقف شود سودخواهد برد
و اما مرحله دوم تهاجم شعر به قصد تحمیل یک تصویر ادعایی است که این حمله نیز در این شعر با حساب و کتاب خاصی صورت گرفته است و مخاطب عمیق این تصویر را با فضای تحکمی که در شعر است می پذیرد
و مرحله سوم مرحله مفهوم سازی است که این شعر در این ساز و کار نیز موفق است فریاد اعتراض شاعر و عدم رضایت شاعر از وضعیت موجود به صورت غیر مستقیم در شعر موجود است اکثر شعر ها در همین مرحله متوقف هستند و وارد تهاجم چهارم شعر که همانا بروز کشف روابط ظریف ایجاد سوال در نزد مخاطب است نمی شود وی این شعر وارد ایجاد چنین فضایی نیز شده است
جابجایی که در کلمه آسایشگاه و پالایشگاه شده و همچنین صفت داز برای سجده می تواند تا ابد مخاطب را به تفکر وادار کند
اما شعر بالا به لحاظ استفاده از وازه های غیر معمول در مرحله اول مخاطب عمومی شعر را متوقف می کند و تازه بعد از مراجعه به فرهنگ لغت در می یابد که چیز زیادی ر ا نیز از دست نداده است البته همه این گفته ها در خصوص تعامل یک مخاطب عادی با شعر موصوف است و گرنه شاید مخاطبی خاص به شدت درگیر و متصل به شعر گردد و شاعر گاهی نیز کلا اعتنایش به مخاطب نیست که جز حقوق تعریف شده شاعر نیز هست و ..
خداوند شاعر محترم را به همراه خانواده سالم نگه دارد