این دوبیتی برادر خوبم آقای حکمتی رگه ای از طنز با خود دارد اما حرف شگفت و شگرفی برای گفتن ندارد.گذشته از این در مصراع دوم «لبخنذ» جای خود را به کلمه ی اینجا نامربوط «خوشی» داده است.کسی تا به حال کجا دیده که برلب خوشی جای کند؟!!ضمنایارانه ای که به ماها می دهند جنبه ی بین المللی ندارد که پای دنیا را وسط بکشیم.به نظرم روی این دوبیتی باید کمی کار شود.

کارخوبی بود برادر
شاعر بمانید...

درود بر شما جناب حکمتی
سروده ی زیبایی است
و پر معنا
دست مریزاد

درود بر حکمتی عزیز


طنز زیبایی ست

دست مریزاد.