دفتر خلسه چنارها- ص 86

می خواستی اینبار سرگردان نباشم
پشت شکوه شعرها پنهان نباشم

می خواستی تا من خودم باشم همین طور!
مبهوت گفتن های این و آن نباشم

امّا نمی دانم چرا هر روز اینجا
چشمی می انگیزد مرا خندان نباشم

می خواستی پیدا کنم درد خودم را
مثل تمام شهر بی سامان نباشم

امّید من بعد از خدا باید بفهمی!
پیش تو شاید مثل محکومان نباشم

در من کسی می پرسد آیا می توانم
در ذهن تو پایان یک انسان نباشم؟!

                                                  عکس: موبایل بنده- سینا و شهرزاد