******

به حیرتم ز خم خنجری که باید و نیست
زخون ریخته از پیکری که باید و نیست

دلم نشسته به بالین نعش باورهاش
نفیر ضجه ای و هنجری که باید و نیست

ز بم خرابترم، بر سرم چنان آوار
شده ست غیرت از خون تری که باید و نیست

هجوم هیبت طوفان و چشم خواب الود
چه کرده با دل جنگاوری که باید و نیست

ببین جماعت بت ساز دائم السجده
چه مومن اند به پیغمبری که باید و نیست

همان بِه این تن رنجور راه گم کرده
به نیل غرقه پی رهبری که باید و نیست

***
هزار کوچ لبالب ز رفتن ام و اکنون
رسیده ام به نهایت، دری که باید و نیست

دلم به جرعه ای از جام شوکران خوش بود
به بوسه ای ز لب ساغری که باید و نیست

وگرنه بی سر و پایم چه سر بلند کنم
ز داغ خجلت پای و سری که باید ونیست




--------------------------------------