عبور می کند از زخمهای کهنه من،
خطوط ممتدخونی که ازدلم جاریست
خطوط ممتد این ردپای تکراری
و اشکهای غریب دلی که اینجا نیست

عبورمی کنی از زخمهای کهنه من،
عبورمی کنی ازیادگاری تقدیر
بأیست! روی مگردان! نترس! چشم مبند!
اگر هم آزارت می دهد عزیز! نأیست!

تو هم عبورکن ازمن! تو هم بخند به من!
برو به غربت من بیش ازین دچار مشو!
نپرس بی تو دلم چندبار می میرد،
نپرس روح غریب ترانه هایم کیست؟!

نخواستم که بفهمند سخت دلتنگم،
نخواستم که بدانی چه قدر غمگینم
نخواستم که کسی هیچ وقت هیچ زمان،
به جز دل تو بداند دلیل مرگم چیست!

دلیل مرگ من آنقدر مبهم است که گاه،
به تیر چشم تو شک کرده است عزراییل
زمان مرگ من آرام از زمین پرسید:
بگو ببینم این دخترک کجا می زیست؟!

کلید داد به من، گفت: خانم آزادی!
نگاه کردم،او هم نگاه کرد به من!
نگاه کرد به آن زخمهای کهنه نشست!
نگاه کرد به این زخمهای تازه! گریست!
#
عزیز باورش انگار مشکل است ولی
قبول کن که نمیخواستم تو گریه کنی!
وگرنه هیچکس از چشمهات محرم تر،
برای دادن تلقین به چشمهایم نیست


نغمه مستشارنظامی