((هر آن که زاد بناچار بایدش نوشید
زجام دهر می کلّ مَن علیها فان))
ندای ارجعی از دوست می رسد هر دم
چه خوش بود که جوابش دهیم ما آسان
از این سرای موقّت به سوی دار بقا
سزاست جمع کنی کوله باری از احسان
ز دوست هر چه رسد نیست غیر نیکویی
جواب زینب کبری(س) به خصم بود این سان
چو دید درد به جانش فتاده مشتاقی
نمود شکر به درگاه ایزد منان
ز امتحان به در آیم، خدای یاری کن
که دین ز کف ندهم گر بگیری از من جان
نمود صبر و تحمل ، نبرد با سرطان
دریغ و درد نشد کارگر ، دوا درمان
بسان حضرت زینب صبور بود و شکور
 چو وی برفت ز دنیا به روضه ی رضوان
خدای صبر دهد برجمیع اقوامش
چو صبر حضرت یعقوب در غم هجران
چو صبر حضرت زینب به عصر عاشورا
خدای صبر دهد بر تمامی ایشان.
سال گذشته در چنین روزی طلبه فاضله حوزه علمیه و آموزگار قران سرکار خانم زهرا مشتاقی (دختر خواهر زاده ام)پس از چندین سال مبارزه صبورانه با سرطان دار فانی را وداع گفت.
اردکان1391/04/07