نیست امّیدی به آدم های عصر اهنی...
با توجه به تاریخ شعر، غزل خوبی است. موفق باشید

سلام شعر زیبایی ست که مضمونی اجتماعی دارد ولی در بعضی جاها احساس می شود که قافیه بر شعر سوار است ویااز نظر معنی باهم تضاد دارند
بیت اول شاعر در خرمنی از آتش قرار گرفته در مصرع دوم از شعله ی سرخی به تن داشتن به جای پیراهن سخن می گوید این تصویر زیبایی است البته اگر بیشتر پر داخته می شد ولی وقتی آتش به اندازه ی خرمنی در وجود انسان جمع شود دیگر از او چیزی باقی نمی ماند ! پس پیراهنی از شعله بر تن کرذدن در این قسمت جایی ندارد
یا اگر عشق روزگارتان را سیاه کرده باز می گویید برایم گلشنی فراهم کرده ! آن هم در یک بیت
من فکر می کنم قافیه شاعر را اذیت کرده وبه همین دل شعر آن جوری که باید پخته از آب در نیامده است پس نیاز به یک باز بینی مجدد وعمیق دارد

سلام برادر.
غزل زیباودردمندانه ای ست.دست مریزاد.

سلام
زيبا وخواندنى....
بهره بردم

درود بر شما
غزل زیبایی ست
پایدار باشید...