سلام خانم بهرامچی
این شعر همان گونه که خود اشاره کرده اید حرف های زیادی برای گفتن دارد هر چند تلخ ولی واقعیت هارا نمی توان از نگاه دور داشت
چند نکته به نظرم رسید که عرض میس کنم
قحطی ست
ازبین رفتن تب داریم نه درما ن تب
مابه یک کوچه ی بن بست شبیهیم
در این جا حرف شما تمام است اگر صفت تنگ را می خواهید بیاورید باید قبل از بن بست یا بعد از آن بیاورید
کثیر وفراوان یک معنی دارند , یکی از آن ها اضافی است
درسفره ی مکا نان نباشد نه نان نشود
مستحق بود که این سفره \ر از نان نشود‍‍‍‍‍‍
‍‍‍‍‍‍.......مان باشی

درود بر سرکار عالی
از غزل تان ــ بجز بیت ششم ــ لذت بردم. احسنت بر شما.
سرافراز باشید

سلام اکرم جان
زیبا بود وصف شاعریت
فقط بیت ششم خیلی خارج از فضای این غزله؛ مختصر بدبینی هم داره که امیدورام رفعش کنی.

"این دغلکار دو پا عاقبت انسان نشود"


آفرین
قلمت دریایی!