تو لالایی...وَ من خوابم عجب بد
به اشکِ دیده چشمانِ مرا زد
وَ من رفتم سراغِ نا امیدی
کلاسِ هوش بود و من شدم رد
گرفتم نمره ی صفر از نگارم
تو شاگرد اولی با نمره ی صد
کنارِ کوچِ چشمت...انتظارم
بهار آمد...زمستان شد...نیامد
به دریایِ خیالم...این سکون چیست
تو جزرِ حادثه...آغازِ یک مد
به پژواکِ صدایت کوه لرزید
پلنگ آن گوشه تنها می کشد قد