انديشه ي گره گشا
رويــاي دل آســودگـــي ات نقــش بر آب است
تــا اســب خـرد زين نكني بخت تو خواب است
ايـــرانـــي بــــاهــوش بيــنـديــش و عمـــل كن
هــر نـــقــش كه بي فكر زدي نقش بر آب است
بـــا گـــوشــه نشيـــني نشــــود مشكـــلي آسان
از غفـــلــت ما چرخ ستم رو بــه شتـــاب است
برخـــيز و خـــرد را طــلــب از جوهــر مردي
خامـــوش كن ايــن شعله كه در زير نقاب است
هم فكري و وحـــدت بشـود چاره ي هـــر درد
تنها مـرو اي مرد كه صـــحرا و سراب اســت
لـــب تــشنــه تو را بــرق فــريــبنــده بســوزد
هـــر مــوج فــريبــنده مــپنــدار كــه آب اسـت
انــــديشــه ي جـــمعــي گـــره كــور گــشايــد
خـــود محـــور تــكتــاز هـــمانـنـد حبـاب است
هـــم عــقـــل و خــرد بايـــد و هــم گـوش پذيرا
آنـــرا كــه مديـــريـت او حــرف حسـاب اســت
بشنــو سخـن از نــاي« كــريــما» كه به حق گفت
از مـاســت اگــر پــايــه ي ايــن ملك خراب است