کشیده ام تـن ِ خود؛ پـا بـه پـای دانـه برادر
چه حـال و روز ِ بـدی دارد آشیانــه؛بــرادر
شبیه تخته سیاهم؛پـر از خـطـوط ِ مـوازی
شبیه دفـتـر ِ تـکـلـیـف ِ کـودکـانـه بــرادر
بیا به سمت ِ جنوبی تـرین عبور ِ خیابان
بیا بـه سمت ِ هـوا خـوردن شبانه؛ بـرادر
وکشف جوششی شعر من نگاه تو باشد
و خـوابـهـای غـزل هـام! صادقـانـه بــرادر
بخوان دوباره بـریـزد؛ بهار از سرو کـولـم
بیا سری بـزن ایـن بـار بـی بهانـه بـرادر
برای پر زدن اینجا؛ همیشه نقطه ی کور است
چه آسمان سیاهی ست سقف ِ لانه برادر
درست لحظه ی خاکسترم؛به شعله رسیده
عجیب می کشد آتش؛ تـو را زبـانـه! بـرادر
بخوان به حسرت ِ پرواز شعر فاصله ها را
بـرای بـال گـرفـتـن بـخـوان تـرانـه بــرادر
چقدر سرد و غریبم؛چقدر ساکت و بی روح
چه می شود سر ِ خود را به روی ي شانه.....؟برادر
نمانده گرگ؛ و چاهی که خشک گشته گلویش
مـرا گـرفـتـه همین پـیـرهـن نشانـه بـرادر
ومی روم که نمیری......و می روی که بمیرم
و عشق پشت و پناهت عزیز ِ جان ِ.......برادر

92/01/25