ای یاد تــــو روح غـــزل هـــــای بهاری
عشقت شـــد اکنون مرهمی برزخم کاری

من دربیابان برکه ای هستم عطشنــــاک
کی می شوی دررگ رگم چون رود جاری

از روز اول داغ جــــــــــای عشــــق دارم
آه از دل تنــها وآه از بـــــــــد بیــــــــاری

درباورم هــــرگز نـــــــمی گنجد بـــهاران
دل را نباشـــد با بـــــهاران همــــــجواری

هرشب برایم قصـــه می گویـــــد زمستان
دربســــــــترسردش نـــمی گیــرم قـــراری