گورستان
 
گویا کسی!آه.. کشیده است
برمیخیزم
میرسم
کفشهایم را درمی آورم
فرقی نمیکند
در کدامین«خط موازی»
همراه خورشید
راه روم ...
 
می بینم
کسی! را بر دوش می آورند
می بینم
کسی! را بر دوش میبرند ...
 
می شنوم
کسی با کسی حرف میزند
کسی با ناله ی کسی سودا می کند
دندانهای کسی بسورنشسته است
باد آوازمیخواند
میکروفن درد! بالامی آورد
خاک درون چاه چشمهایم میریزد
بوی حلوا می پیچد
دستی پیش می آید
دهانم گشوده میشود
(تسلیت) از (زبانم) میریزد...
 
براه می افتم
تسلیت میگویم
می ایستم
تسلیت میگویم
براه می افتم
تسلیت میگویم
می ایستم
صدای آب درون ِ گوشم میریزد...
 
براه می افتم
تسلیت میگویم
می ایستم
تسلیت میگویم
براه می افتم
کودکی به دستهای من می خندد
دستی ریشه در خاک فرومیبرد
(پنجره ای)گشوده میشود
چشمهایم می ایستند
کفشهایم می افتند!
ومی افتم ...