سیمین بهبهانی غزل پردازی است که در شروع غزل با (واو) عطف اگر نگوییم اولین است یکی از اولین هاست او با غزلش را با با سه نقطه و سپس واو عطف اغاز می کند که در واقع دیگر واو شروع ///واو عطف نیست و یا واو عطف به همان نقطه چین بر می گردد وپذیرفتنی است نقطه نظر انتقادی حقیر در این غزل به تکرار چند باره این واو نیز بر اشاره دارد صرف نظر از این انتقاد یک غزل موفق را خوانش می کنیم
اجازه می خواهم این فرصت را غنیمت شمرده به پیشنهاد چند شماره پیش منتقد محترم در خصوص ورود به فضاهای تازه در نقد بر گردم انجا که صحبت از ورود به مباحث پدیدار شناسی است ورود به اینگونه مباحث اگر به صرف شناسایی این پدیدار ها به لحاظ تصویری و ذکر موفقیت یا عدم موفقیت شاعر در توالی و حرکت تصاویر باشد که به طور جسته و گریخته به خصوص توسط مدیر محترم بخش نقد جناب خصلتی و سیاوش پور افشار وحقیر به ان پرداخته شده است اگرچه توجه به این نشانه ها در رویکرد خاص و تحت تاثیر اصطلاحات نبوده است اما اگر مباحث تاویل ادبی مطرح باشد و پرداختن به پدیدار ها در یک اثر ادبی سوای از موثر و تعمیم فهم مطلب منتقد به مخاطب با روش پدیدار شناسی مورد نظر باشد
مشروط به این است که قلم نقداجازه ورود به مباحث هرمنوتیک را بیابد مباحثی که در تاویل نقد ادبی و تلفیق نشانه های پدیداری در نمای بیرونی با درونمایه های فلسفی انهم بیشتر از نوع غربی تحت تاثیر اموزه های مکاتب مختلف هنری است صرف نظر از این ///
پذیرش شاعر و ظرفیت شعر ها برای نقدهایی پیش آهنگ هم بسیار مهم است به نظر حقیر هنوز فضای نقد در این سایت وزین ادبی زمینه لازم برای ورود به این عرصه را ندارد این چند سطر را نیز به این علت نوشتم که به پیشنهاد مفید و موثر منتقد محترم بی توجهی نشده باشد

سلام استاد گرامی جناب آقای یزدانی جندقی
بسیار سپاسگزارم از حضور خوب و ارزشمند شما و دوستان ادیب و ارجمند
نکات جالبی را اشاره کردید بهره بردم و آموختم .......
/و / شروع این غزل و تکرار آن اشاره به گذشت زمان های خاص و یاد آوری وقایع مربوط به آنهاست که بنظر من گویاست مطمئنا نظر و نقد همه ی ادیبان محترم برایم ارزشمند است/سپاس

سلام بر شاعر محترم
اين شعر بيش از هر چيزي از تصاوير مجرد و نه عيني مثل درس صبر عبوس و گنگ رنج مي برد وانجا كه تصاوير اندكي به سمت عينيت پيش رفته است گرفتار عينيتي متوقف و ايستا است مثل اسمان سرخ هشت سال خون هشت سال پر زدن كه متاسفانه به هيچ سرانجام منسجمي دست نيافته است
تكرار هشت سال نيز به دليل همين تصاوير ايستا و متوقف آزاد دهنده به نظر مي رسد
شاعر براي رسيدن قافيه عجولانه عمل نموده و مصراعهاي دوم هر بيت با تسامح جور شده است
نهايت اينكه در خصوص جنگ اشعار و توليدات زيادي به عرصه هاي ذهني مخاطب وارد شده است و شعر گفتن در اين فضا كمي سخت به نظر مي رسد و فقر ذهني شاعر نيز در مورد تجربه هاي كسب شده در اين مورد خود ش را به خوبي نشان مي دهد و به همين دليل بعد از اين كه دو سه بيت اول كلي گويي وارد فضايي ديگر مي شود كه در به شعر در آوردن اين فضا نيز موفق نيست

باسلام
زیبابود.
موفق ومویدباشید.

چقدر استادانه و زیبا بود درود بر شما........

سلام خانم بهرامچی
غزل بسیار زیبا و پر محتوایی بود
هنوز سفره های ما از آفتاب خالی است
و باز نان ِ خشک را به دست خویش نَم زدیم

سلام
زیبا بود ، به ویژه آخرین بیت ؛ امٌا کدام هشت سال ؟!
موفق و موید بوده باشید انشاء الله .

سلام خانم بهرامچی...غزل زیبایی بود...من معتقدم غزل هر چقدر کوتاه باشد می تواند با مخاطب بهتر ارتباط برقرار کند.

بسیار لذت بخش بود...

زنده باشید خانم بهرامچی.