برگرفته از كلام برخي از شاعران متعهد شيعه و تقديم به تمام شاعران متعهد به خصوص...
فكرم اسير طبع روانم نمي شود
معنا فداي نوع بيانم نمي شود
بي اطلاع گم نشدم بين ديوها
ديگر فرشته اي نگرانم نمي شود
ديشب گداي شهر نگاهي به من نكرد
هر كس شريك لقمۀ نانم نمي شود
ترسيده دشمن از خطر نقد شعر من
گويا حريف تيغ زبانم نمي شود
در سادگي هر غزلم نكته ها گم است
جز ساده متصل به نهانم نمي شود
من انقلابي ام سخنم واضح است و رك
ايهام مانع از جريانم نمي شود
فرياد مي زنم كه منم شيعۀ علي
آيا كسي دهان به دهانم نمي شود؟
پيغام اين نوشته همين جمله بود و بس
"فكرم اسير طبع روانم نمي شود"