آئینه جمال موعود
****
«... و عشق، امروز زیباترین تصویر خلقت را به نمایش می گذارد»
شمیم گل های «ربیع الثانی»، فضای «مدینه» را فرا می گیرد و لحظه ها آکنده از عطرِ «صلوات» می شود.
خانه «امامت» را اینک پایان انتظار است؛ انتظاری که آمدنش را با «انتظاری» شگفت و گسترده، پیوند خواهد زد.
کسی می آید از آن سوی کهکشان ها، ـ عطر شکوفه بر لب ـ تا غربت سرایِ مدینه را غرق شادی و شور نماید؛
غرق عطر حضور!
کسی می آید که ادامه «طلوع» در تاریکستان قهقرایی زمان است.
کسی می آید تا «انسان»، به حق راستین خویش برسد؛ حقی که روزی در تمام نگاه ها متجلّی خواهد شد.
کسی می آید که نقطه عطفی در پیوندِ باورهای «نخستین» و «واپسین» خواهد بود
و در دامان حق نمایِ ولایتش، نجات دهنده حقیقی و موعود ازلی «عج» را پرورش خواهد داد!
کسی می آید که ادامه «خیر» است؛ از «آدم» علیه السلام تا «خاتم» صلی الله علیه و آله
و از حضرت خاتم صلی الله علیه و آله ، تا وارث حقیقیِ خیر؛ «حضرت بقیة اللّه الاعظم، مهدی (عج)»!
کسی می آید که روح «حقیقت»، در کالبد زمان است
و چلچراغ ولایت علوی علیه السلام را در تاریکنای جهالت «عباسیان» روشن خواهد کرد.
کسی می آید که بهارانه ربیع الثانی را علت طراوت و درون مایه شگفت زیبایی ست.
|
بهار تازه و گل تازه و چمن تازه |
ستاره یار و فلک یار و دورگردون، یار |
|
هر آن که بر گل رخسار تو گشاید چشم |
بهار را چه کند؟ ای به «چهر» رشکِ بهار! |
|
درخت اگر گل سوری، به باغ آورده |
نهال قامت تو، آفتاب دارد بار! |
مولا جان، یا ابا محمّد، ای آیینه جمال الهی!
ای منظری که معرّف زیبایی و شکوه خداوندی! امروز دریاب دل های شیفته ای را که مفتون اجابت نگاهت شده اند.
دریاب در اجابت سبز دعایت، قنوتِ دست هایی را که دخیل به «سامّرای» یادت بسته اند
و تو را به عظمتِ «موعود واپسین» قسم می دهند.
برآور حاجت هایمان را مولا!
مولا! امروز، نام و یادت آسمان و زمین را مفتون خویش کرده است و دل ها، پر از شادمانه های «ولایت» توست!
چه غرورانگیز است یادمانه های امروز و چه مبارک است طلوع خورشیدی که مولودش، بشارت رسان «موعود» است.
مولاجان، یا ابامحمد، یا حسن بن علی علیهماالسلام !
درود خداوند بر تمام لحظه های آسمانی زندگی ات؛ چه در مدینه،چه در سامّرا!
چه آنگاه که «عطر ولادتت»، مشام مدینه را نواخت؛ چه آنگاه که «سوز شهادتت»، سینه سامّرا را گداخت.
درود خداوند بر تو و بهاری ترین لحظاتِ خاندانت؛ که سرشار از شادی و شور است!
درود خداوند بر تو و شادمانی های امام هدایت ـ امام علی بن محمّد علیهماالسلام ـ
درود خداوند بر تو و بهاری که در راه است.
مولاجان، دردمندانیم، بسته به آستانت نظر!
عطایمان کن در دنیا زیارتت را و در آخرت شفاعتت را.
***
سید علی اصغر موسوی
قم- 1382
.....