برای مظلومیت تاریخی شیعیان هَزاره
 

سلام، آینه ی بیقرار! همسایه!

شکسته در حسد روزگار همسایه


شکوه کرب و بلا را مکرر آمده ای

شکسته آینه ای داغدار، همسایه


گلوی پاره شش ماهه را تو می فهمی

و سوز هر سر ِ بر نی سوار همسایه


تو اشک جاری هر روز کوه بابایی¹

که ناگهان شده هلمندِ زار همسایه


و قطره قطره رسیدی به دشت لشگرگاه

که دانه دانه برآید انار همسایه²


بخوان به مویه و لالگ³ غریب! خواهر من!

ز بیگناهی ایلت ببار همسایه


برای مرگ زمستان بخوان که یک روزی

بهار می رسد آری! بهار همسایه


وطن برای تو و من فراتر از خاک است

که نام کشور ما «انتظار» همسایه

1: کوه بابا رشته کوهی است در افغانستان، پناهگاه تاریخی شیعیان هزاره و البته سرچشمه رودخانه هلمند

2: لشگرگاه نام منطقه ای است در مسیر رود هلمند که انارهایش شهره است

3: لالگ ترانه های فولکلور دختران هزاره است