سلام خانم بهرامچی...غزل زیبایی بود...خواندم و آموختم... ممنون. سلام آقای شکری فرد ممنونم از لطف شما
|
غزل زیبایی بود بانو/دست مریزاد سلام استاد گرامی آقای سعادتخانی ممنونم از حضور خوب شما
|
درود و سلام سروده ی نغز و دلنشینی است . بهره بردم .
|
سلام به دوستان خوب و شاعران گرامی و ارجمند حضورتون ارزشمند و روشنی بخش دفتر من بوده و هست ممنونم برای همه ی خوبی هانون
|
سلام سركار خانم بهرامچي ممنون از شعر زيبايتان. اين بيت را خيلي پسنديدم: ایوان مدائن همه از پایه فرو ریخت / این سجده ی تاریخ جهان است از آغاز نكته‌اي به ذهن بنده رسيد. گفتم شايد گفتن‌اش بد نباشد. در مصراع دوم، فرموده‌ايد: «انگار خدا زخمه زده بر دهل و ساز». تا آنجا كه بنده مي‌دانم، «ساز و دهل» هيچكدام مضرابي نيستند. «ساز» (به معناي خاص آن)، بادي است و «دهل» هم، كوبه‌اي است. لذا به كار بردن «زخمه» براي اين دو شايد مقرون به صحت نباشد. نكته ديگر اينكه، اگر من بودم نمي‌گفتم «خداوند» (جل جلاله)، زخمه زده... . عذر و سپاس. سلام آقای علی سلیمانی ممنونم از حضور خوب شما حرف شما کاملا درسته اما منظور من این بود که این خداست که باعث به صدا در اومدن ساز و دهل در چنین روزی شده و به نظر من هر وسیله ای که باعث به صدا در اومدن سازی و آوازی میشه زخمه ست مثل زخم که باعث واکنش فریاد میشه وگرنه میشه بگم نغمه که این زیادی کلیشه میشه و در هر صورت خداوند (جل جلاله) همه ی نغمه ها و زخمه ها رو فقط و فقط خودش میزنه نه هیچکس دیگه ای اصلا مگه میشه بغیر از خودش و ذاتش کاری از موجود دیگه ای هم بر بیاد؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟/ ممنونم از نگاه خوب و ریز بین شما
|
زنده باشید خانم بهرامچی بسیار زیبا بود سلام آقای پور کریمی ممنونم از حضور ارزشمند شما
|
سلام خواهرشاعرم بسیار دل انگیز سرودید عیدتان مبارک سلام خانم صفایی عزیز میلاد بر شما هم مبارک ممنونم از لطف شما
|