( گرگ و میش )

گرگی شبی به گلّه ی میشی هجوم برد      
تا سهم خویش را بستاند ز روزگار


چوپان گرفت چوب زبان بسته ای به دست    
شاید که گرگ را کند از گله برکنار


سگ نیز با تمامی قدرت حضور یافت             
تا این که گله را نکند گرگ تار و مار


قوچ بلند قامتی از گلـّـه  دور شد               
از ترس جان گریخت ز میدان کارزار


چو پان و سگ به گرگ ندادند فرصتی    
تا از میان گله کند میش اختیار


گرگ شکست خورده به تمهید تازه ای     
دنبال قوچ رفت که آن را کند شکار


آنجا نبرد تن به تن افتاد اتفاق              
برخاست از زمین به سوی آسمان غبار


گاهی فتاد روی زمین قوچ ، گاه  گرگ   
در معرض نمایشی  از ضعف و اقتدار


دندان گرگ تیز تر از شاخ  قوچ بود      
پایان کار آن چه که می رفت انتظار
 
بیچاره قوچ با همه ی کوششی که کرد      
دیگر نشد به دامنه ی دشت آشکار


یعنی اسیر پنجه ی گرگی گرسنه شد        
آن شاخ ها که بر سر او بود استوار


این سرنوشت بازی امروز  قوچ هاست     
تا هست گرگ سرکش و تا گله برقرار


یا اهل  بند بازی این سرنوشت باش         
یا از فرارگاه  مقرر  ،  مکن  فرار

               محمد روحانی ( نجوا کاشانی )