الْکاظِمينَ الْغَيْظَ وَ الْعافينَ عَنِ النَّاسِ وَ اللَّهُ يُحِبُّ الْمُحْسِنينَ


        من از تو رنج کشیدم ولی نرنجیدم
        خدا ببخشد ما را که بنده بخشیدم

        اگرچه قطب شمالی ولی خیالی نیست
        تو آب هم نشوی من همیشه خورشیدم

        تو قلوه سنگ چیدی که بر سرم بزنی
        بجای آن سبدی گل برای تو چیدم

        هزار سیلی بر صورتم زدی اما
        بخاطر گل رویت همیشه خندیدم

        زدی، تکانم دادی و گفتی "ای ترسو!"
        اگرچه طوفانم ، تو خیال کن بیدم

        سحر که کوچه ^ی  دل را تمیز میکردم
        جلوی خانه ^ی  تو هم گلاب پاشیدم

                                                     "فریاد"