دخمه دخمه مي‌روي پيدا کني بيمارها را

چشمه چشمه روشنايي را به دل‌ها مي‌گذاري

با عصايي، عاشقانه، مي‌روي راه بيابان

مثل عاشق‌هاي پيشين سر به صحرا مي‌گذاري

مي‌روي اين سو و آن سو؛ مي‌روي هر جا که گفت او

کي تو روي حرف حق «امّا» و «آيا» مي‌گذاري؟

مي‌روي پيش علي و فاطمه؛ -راهي ندارد،

بر که مي‌گردي دلت را پيش‌شان جا مي گذاري-

احترام دخترت را مثل قرآن داري، او را

بر فراز شانه‌ها بالاي بالا مي‌گذاري

ما همه آن روزها را دوست داريم و تو امشب

حسرت آن روزها را بر دل ما مي‌گذاري...