وَ چون غم می چکد از آسمان انگار باران است
هوای سرد رفتن های او در کوچه ی جان است

وَ آن سو نردبانی بر لبِ بامِ جهان  خاموش
یکی بر پایِ آن آرام می خواند که حیران است

سه تارت را بزن امشب که می بارد دلی غمگین
بیا پیشم بمان مطرب که بر جان غصه مهمان است

کمی آرام تر بلبل که فصلِ برگ ریزان شد
جهان خاموش می گرید ..گلی در دستِ باران است

چه جیغی می کشد برگی که می افتد به زیرِ پا
وَ عابر می رود شاید  زمستان شد زمستان است