ای دل تو در عشیره ی مجنون چه می کنی
خون می شوی و میکنی دلخون ،چه می کنی؟

چشمی که ناز می خرید و عشوه می فروخت
با اشک، سر گذاشت برجیحون، چه می کنی

حالا که من ناخوانده مهمانت شدم چرا-
غم روی درد می کنی افزون، چه می کنی

من مانده ام اسیر موج بی قرار و شب
جاشوی من، به ساحل و هامون چه می کنی

گیرم که با شهادت پروانه شمع مُرد
با داغ تلخ لاله ی گلگون چه می کنی

این رسم عاشقی است غم باشد و اضطراب
ایمان نیاوری به این قانون چه می کنی

افسانه ی جدایی دلدار و دل سپار
دردی همیشگی است این افسون چه می کنی

دیروز با شرار ِغم، سهم ِدلم شدی
دل آرمیده، با غم ِاکنون چه می کنی