به مسیر تو سفر کرده تنم ، یاد بگیرم
اندکی ساده سفر کن ،که منم یاد بگیریم

آخر مجلس پائیز پزان!  بود رسیدم
قسمت این بوده که از سر زدنم یاد بگیرم

خواب دیدم هیجانت، قفسی ساخته از من
کمکم کن بپرم ، فوت و فنم یاد بگیرم

باید از زمزمه ی گرگ برادر نهراسم
باید از خون شدن پیرهنم، یاد بگیرم

چه کسی گفته تنفس نکند پنجره هایم
چه کسی گفته که از مرگ زنم، یاد بگیرم

مرد رویایی شب های سفر بودم و اینک
سهمم آتش شده، از سوختنم یاد بگیرم؟!

#

و تو از رنگ بهم ریخته ات یاد بگیری
و من از تاول زخم کفنم یاد بگیرم