سلام سرکار خانم
امروز مشهد به دلیل آلودگی تعطیل شد و من تنها در اتاق مطالعه هستم و بعضا صدای صفحه کلید در فضا می پیچد. بچه خوابند و صدای خوردن شاخه به پنجره و تابیدن نور از درز پرده همراه با بخار چای روی میزم فضای عجیبی درست شده است که در همین حین خورد به شعر زیبای شما.
خیلی خیلی لذت بردم و از عاطفه ی سرشار ی که در سطح شعر پهن شده است کمال استفاده را بردم.
دریف و قافیه جالبی انتخاب کرده اید که آن انتظار را تداعی می کند و مخاطب را به ادامه مسیر در ذهن مجاب می کند. که....
که چی و ادامه آن و ترسیم آن توسط مخاطب که از این که می شود برداشتهای مختلفی کرد

وزن دوری آن نیز در زیبایی شعر کمک کرده بود. این چیدمان ها همه با آگاهی است و همین آگاهی و بصیرت شاعرانه است که به کلمات روح می دهند.



پایانه شعر نیز دارای عاطفه سرشار است که به فراخور حال مخاطب از آن بهره می برد. چون هرکسی که پا به این خلقت خاکی گذاشته است زاده مادر است و به آن تعلق خاطر دارد و همین که در بطن و متن او قرارداشته این علاقه را دوچندان می کند و باخاطر سپردن چادر آن نشان سمبولیک را دارد
در مجموع کار زیبا و روان و تاثیر گذاری بود
موفق باشید خواهر خوبم

یاعلی
مجتبی اصغری فرزقی - مشهد
http://mo1351.blogfa.com/
آدرس وبلاگ :