همین که آدم یک جای کارش بلنگد و خودش بداند که می لنگد و غمش را بخورد که می لنگد این خودش توفیق است. گاهی خدا یک چزهایی از ما می گیرد که حواس مان باشد. کمترین چیزی که آدم به دست می آورد فروتنی است و خاکساری ... برقرار باشید.
|
سلام ودرود
اجرتان با امام حسین
|
درود بر شما نیک مرد قبول باشد التماس دعا
|
سلام به شاعر ارجمند و گرامی مقبول درگاه حق باشد انشاء الله التماس دعا
|
عظم الله اجورنا و اجورکم!
|
پرشورتر هستند باورهای زخمی ! باور سبز زخمی تان را زیبا سروده اید دعا گو هستیم و نیز خود محتاج دعا
|
:( حس مشترکیه... گاهی ساعت ها نوشته ام ولی در شان ائمه ندیده ام شعرم را...غم اینکه مقبول نیفتادی بدتر است...گاهی هم زیاده گویی می کنی و حتمن میخواهی چیزی نوشته باشی که از زیر بار این عذاب بیرون بیایی...ولی همیشه بهترین ها باید برای ائمه باشد...گاهی فحش می خوری گاهی متهم می شوی...گاهی طرد می شوی...به خدا همه ی اینها می ارزد...همه ی اینها فدای یه گوشه چشم اولاد علی...من این شعرتان را واقعن دوست دارم....غمگینم...التماس دعا
|