غزلی عاشورایی از کتاب "خورشید و نیزه ها" تقدیم می کنم به قمر بنی هاشم(ع)
 

برای عمو ی خیمه ها:
 

ای بسته به دست تو دل پیر و جوان ها!

ای آنکه فرا رفته ای از شرح و بیان ها!

می رفت فرات از عطش ِ عشق بمیرد

بخشیده نگاه ِ تو به خونش جریان ها

مست ِ تو فقط خیمه ی بی آب نبوده ست

از دست ِ تو مست اند همه مرثیه خوان ها

قد قامت ِ سرخت به دل دشت نشسته ست

ای پیش نماز ِ دل ما وقت ِ اذان ها!

تا عطر تو آمد غزلم بال در آورد

آزاد شد از قید ِ زمان ها و مکان ها

مشک ِ تو که افتاد ، دل ِ حادثه لرزید

خاک ِ همه عالم به سر ِ تیر و کمان ها!

این گوشه عمو آب شد آن گوشه رقیّه(س)

این بیت چه باید بکند در غم ِ آن ها

ای هر چه امان نامه! ببینید و بسوزید