خدمت جناب آقای خصلتی عزیز بایستی عرض کنم نظیر مصراع «به خسته سایه ی خود را چنار می بخشد» در شعر فارسی بخصوص شعر شاعران بزرگ به وفور یافت می شود.اگرچه ساختار دستوری به هم ریخته اما عبارت غلطی از آن نمود پیدا نکرده است.متاسفانه ذهن یاری نمی کند وگرنه ابیات بسیاری از شاعران بزرگ را شاهد می آوردم.ناگفته نماند در زمانه ای که برخی شاعران شعر با وزن مخدوش می سرایند یا قافیه ی غلط می آورند و تحت عنوان «اختیارات شاعری» از همگان خواستار غمض عینند مواردی چنین از احسن اختیارات شاعری قلمداد می شود!

سلام بر شاعر گرانقدر و موفق سید حکیم بینش
شعری است که از عمق وجود شاعر بر آمده و بر دل می نشیند و در انتقال اندیشه و احساس قابل تقدیر است اما شتابزدگی در پررداخت اثر مشهود است و در چند بیت با عدم هم نشینی ردیف روبرو هسستیم مانند این بیت
پناه سنگ نشستی که در امان باشی
به جای سایۀ خود سنگ، مار می بخشد
عدم هم نشینی ردیف در این بیت را با خوش نشستن ردیف در بیت بعد مقایسه می کنیم
به لانه مار خزید و دو گرگ پیدا شد
یکی به دیگری اینجا شکار می بخشد
و توالی تصویری این بیت
بزن به صورت خود آب و فکر کن اینجا
به خسته سایۀ خود را چنار می بخشد
صرف نظر از ایراد دستوری مورد اشاره جناب خصلتی تصویر سازی آب و چنار اگر چه منطقی است اما می توانست قوی تر از این باشد به شرطی که چشمه سار به جای چنار قافیه قرار گیرد مثلا بیت به این صورت تغییر کند :
بزن به صورت خود آب و فکر کن اینجا
چه فرصتی به تو این چشمه سار می بخشد یا چه هدیه ای
و حرکت تصاویر هم به روش استقرایی از جز ء به کل رفته و بسیار زیبا تر خواهد شد و تصویر چنار و سایه سار و غیره نیز تداعی می شود در باره حرکت تصاویر که مورد نظر در شاعرانگی است و شعر سنتی و نیمایی هم ندارد ایماژ در شعر به طور کلی دوست دارم یکی دو نمونه کلاسیک شاهد بیاورم
باران فرو نشسته است اما هنوز در باغ
خون چکه چکه ریزد از پنجه چناران
سروده زنده یاد حسین منزوی از شعری عاشورایی تصویر سازی صحرای کربلا در عصر عاشورا
سحر دو شمع دو شمع شکسته روشن بود و آن دوشمع که می سوخت دیده من بود از دکتر علیرضا قزوه
خورشید چون پرتقالی بر قله کوه له شد
مهتاب چون سکه زاری در لابلای درختان از سعید بیابانکی
با عرض پوزش از سراینده وقتی اینطور مقایسه کنیم ضعف پرداخت این غزل مشهود تر است همچنانکه بسیاری از غزل های موج نوی امروزی دچار مشکل شتابزدگی در پرداخت است

به خسته سایۀ خود را چنار می بخشد
کاش اینگونه بود:چنار سایه ی خود را به خسته می بخشد.محدودیت قافیه نباید شاعر را مجبور کند تا ساختار دستوری جمله به هم بریزد

سلام
بهره بردم
درپناه حق

احسنت برادر. پر سوز، زیبا و دلنشین.
دست مریزاد
به امید روزهای خوش برای افغانستان عزیز و زخمی

سلام برادر عزیزم

بسیار قشنگ سروده اید

سلام جناب بینش بسیار زیبا سرودید

سلام گرامی
سپاس
آموختم

سلام آقاي بينش عزيز

كار زيباي شما را خواندم

ياعلي

سید عزیز بسیار زیبا بود انشاالله سلامت باشید و امنیت کامل به افغانستان بازگردد

صبرکن همسفر از راه کسی می آید
عاقبت از دل شب دادرسی می آید

به لانه مار خزید و دو گرگ پیدا شد
یکی به دیگری اینجا شکار می بخشد

بیت الغزل معرفتی است این بیت . چنین مضمونی را بسیار بکر دیدم .
پیشنهاد من :
به پای های تو می تواند بشود :
به پای لنگ تو
ممنون
...
سلام جناب دکتر نظر تان صایب است. تشکر از شما، این کار را می کنم

سلام بر شما و سلام به همه دوستان خوب و مهربان شاعرم در افغانستان
غزلی بر آمده از اعماق قلبتان بود و نیک بر دل نشست و اشک بر چشمانمان نشاند
به ویژه دو بیت آخر تراژدی را به اوج می رساند
با آرزوی پیروزی و شادی و امید برای ملت مهربان افغان

باسلام غزلی خوبی بود رفیق اما ای کاش بانگاهی امید وارانه تری به کشورمان نگاه کنیم زیرا انصافا امید واری های زیادی وجود دارد .

بسیار زیبا استادمان
شاد زی

بزن به صورت خود آب و فکر کن اینجا
به خسته سایۀ خود را چنار می بخشد