جناب پسران رزاق. من اهل خوراسگانم و آشنا به گويش اصفهاني. سالها مرور سروده هاي استاد جمشيدي فقيد به ما آموخته است كه لهجه ي ما بايد چون گز انگبين به بازار عرضه شود هرچه پرورده تر و دلپذيرتر تا بجاي لذت آفريدن مورد مضحكه و ملعبه قرار نگيرد. بايد كم گفت و در انتخاب موضوع دقت كرد و مطلب را كاملا" هنرمندانه تحويل مخاطب داد نه اينكه چون طنز است بيمحابا ابيات را دنبال هم رديف كرد . طنز نيز بايد فاخر باشد و در چشم خريدار پربها. شما را به مطالعه اشعار محلي استاد جمشيدي ارجاع مي دهم.درود.

سلامبه شاعر گرامی
به قول خود اصفهانی ها « دکان برابر دکان »گزفروشان باز کرده اید
سروده هائی لذٌت بخش دارید
استوار و پایدار باشید انشاء الله


با سلام و احترام بسیار
روزگاری حدود 200کلمه اصفهانی از پدر و مادرم و سایر بستگان پرسیدم و یادد داشت کردم که گم شد. اما باز هم می توان آنها را با کمی تلاش نوشت.
قبلا سوال فرموده بودید میگوی یا موگویی؟ من میگوی شنیده ام.
مادر بزرگم می فرمود پس صُبا. یعنی بزودی

صمیمانه - خصوصی
سلام استاد
من یزدی هستم که با اصفهانی ها واژه های مشترکی داریم . مدٌت کوتاهی هم در اصفهان بوده ام . دو سوال برایم پیش آمد :
صُبا است یا صَبا چون ما یزدیهای قدیمی به صبح ها می گفتیم صُبا و به فردا می گفتیم صَبا یا سَوا
ونیز :
آوجیمو یا آجیمو ؟
به نظر می رسد لهجه اصفهانی در مناطق متفاوت آن شهر وسیع کاملا" یکسان نباشد ؟
با احترام بسیار

با سلام و احترام شایان حضرت استاد
یزدی باشی و چون باقلوا سخن نگویی، عجب است

ما آجی را برای مفهوم آبجی به کار می بریم.

ممکن است یک بیابان وسیع جی باشد و گویش های بسیار. این را باید از اساتید مردمشناسی مانند حضرتعالی پرسید.

درمورد گز فروشی بابام می فرمود:« دندان که در دهان نبود خنده بد نماست دکان بی متاع چرا وا کند کسی؟» دکان بی متاع من کجا و گز صفاهان؟!