روی بومِ سپـیـدِ رویـت را ، دسـت حـق کـرده اســت نقـاشی

حیف تو «صنعتِ خدایی» نیست،مال چشم و نگاه من باشی؟

دوست دارم که تا نفـس دارم ، عکسـی از قـــدرتِ نگاهــت را

من بچـینـم کنــار هــم در دل ، مثل تکــــرارهــایِ یک کاشــی

گرچه می دانـم عـاقبـت روزی ، تا همیشــه فراق خـواهـد بود

بعــد از این بـا تو بـودنم آخــر ، زهـرخنــدِ طــلاق خــواهــد بود

روز و شـب در هجــوم تاریکی ، بی حضـــور سپـیـــدی مهـرت

در میــان بلای تنهــــایی ، لحظـــه ی اختنـــاق خـواهـــد بـود

کـاش امـا نگــاه چشمـــانــت ، تـا همیشــــه بــرای من باشد

بـا تمــــام حضـــور زیــبــایــش ، بـاعــث اعتــــلای مـن بـاشـد

با وجـود تمام عــرفــان هــا ، کافــری اعتــــرافِ خـوبی نیست

من مسلمانِ لحظه ای هستم ، که نگاهت خــدای من باشـد

گـرچـه گفـتـم که حیـفِ تو اما ، مصــرعی کــرده اسـت درگیرم

بـا تـو آزاد و راحـت از غــم هـا ، بی تو در حلـقـه های زنجـیـرم

بی تو من « هم ترانه » ی مرگم ، قدّ بی ارزشیِ یک خاشـاک

تو نباش و ببین که خیلی زود ، از غمت کنج خانه می میرم ...

90

http://daba.blogfa.com/