سلام جناب بیخود عزیز
درود بر شما و احسن به حس جوشان و ذهن سیال شما. عزیز دل! چند نکته به ذهنم می رسد خدمت جنابعالی عرض می کنم.
1- شما به شدت تحت تاثیر لهجه و گویش منطقه خودتان هستید و این خوانش اشعار شما را قدری مشکل می کند. شما تلاش کنید با ادبیات مکتوب (منثور و منظوم ) بیشتر انس بگیرید. فراموش نکنید شاعران جوان ایرانی متعلق به مناطق مختلف کشور هستند که در هر کدام لهجه ها و گویشهای متنوعی وجود دارد: لری، کردی، لکی، گیلکی، آذری و... اما همین شاعران وقتی شعر میگن قواعد و اصول اصلی زبان فارسی را مراعات می کنند. وقتی شما می سرایید:
«گر قالب بودم...) اگر کسی با گویش شما آشنا نباشد حتما بر این ایراد گرفته و حظ و بهره کافی نمی برد. ضمنا توجه بفرمایید سنائی غزنوی، رودکی، شهید بلخی و بسیاری از بزرگان دیگر متعلق به همان حوزه گویشی و فرهنگی هستند و در سرایش شعر فارسی به این اصول کلی توجه داشتند.
2- قدری باید باید بیشتر در خصوص ردیف و قافیه مطالعه کنید و دقیق باشید.

هر دو مشکل به راحتی قابل حل است اصلا نباید نگران باشید. چند بار اشعار سعدی، حافظ، مولوی، عطار، صائب، نظامی و... بزرگان دیگر را مطالعه بفرمایید راه می افتید.
علی یار شما