محو توام نگاه کن ای خنده ات بهار
 

پلکی بزن که باز بیایم به این دیار
 

راهی بده ، کنار ضریحت چه دیدنی است


هر لحظه در طواف تو دلهای بی قرار
 

حرفی بزن که باز شود باب گفتگو
 

تا من بگویم از خود و غم های بی شمار
 

یک گوشه ی نگاه تو آغاز زندگی است
 

من سالهاست مرده ام از درد انتظار
 

من آمدم به سوی تو از وادی عدم
 

ای معنی وجود، تو خوبی و من بدم


با گرمی نگاه تو همراه گشته است
 

آغاز هرچه شادی و پایان هرچه غم
 

می آیم از حوالی نجوای نیمه شب
 

تا می رسم به سمت نگاه تو صبحدم
 

حال خراب و حال بدی نیست در حرم
 

غیر از من و شما احدی نیست در حرم

هنگام رفتن است - خدایا خدای من –
 

سرگرم گفتن است دل بی نوای من
 

پیوند الفت است صمیمانه با ضریح
 

وقتی که می خورند گره دستهای من
 

در فکر ماندن است دلم مانده پیش تو
 

هنگام رفتن است دعا کن برای من
 

کاری کن این دقایق آخر که می روم
 

در چار کنج صحن بپیچد صدای من
 

ای عشق گریه می کنم از دوری حرم
 

بگذار یک دقیقه خودت را به جای من ...
 

سید حسن مبارز