ما به  تاریکی این شب هاعادت کرده ایم
غرق  دنیای سیاهی ها   عادت کرده ایم
جستجوی  نور در ظلمت مسیر راه  ما
زندگی با زاغ و کرکس ها عادت کرده ایم
شادی و خندیدن دوران  خوب   کودکی
رفت و بر دوری گزیدن ها عادت کرده ایم
چشمها دیگر  نمی بینند  صفای آفتاب
با  آفتاب نقش کاغذ ها عادت کرده ایم
گوش ها نا آشنا با هر صدای راستین
ما به این فرم و شنیدن ها عادت کرده ایم
سالهای در کنار هم  ولی از هم غریب
با غم و سختی کشیدن ها عادت کرده ایم
دست هاهرگز دگر بهر نوازش نیستند
لیک  با دشنام دادن ها عادت کرده ایم
عشق های بیقرار هم زمانی بود و مرد
حال با طرد و جدا یی ها  عادت کرده ایم
خانه ها  جایی برای مهر ورزی   نیستند
چار دیوار از بدبختی ها عادت کرده ایم
گر جهان  دیگرۍ از  بهر  پاداش و  جزاست
این جهان و جای سختی ها عادت کرده ایم
دیده ایم آسیب ها از نفرت و از بی کسی
چون به این آفات انسان ها عادت کرده ایم
16/7/91